Orpheus Magazine: Drie bijzondere jeugd- en familievoorstellingen
Speelgoed 6+
Riemen vast, Meneer Monster is in aantocht! Ook in de allernieuwste voorstelling Speelgoed (6+) zit alles waar dit gezelschap patent op heeft: het is muzikaal én fysiek totaaltheater. Brutaal ook, deze makers houden wel van een gebbetje. Als we Olaf van de Ven vragen naar het geheim is hij duidelijk: “Wat we doen is beeldend, fysiek en cartoonesk. We gaan er met gestrekt been in. Dat resulteert bij tijd en wijle in een totaal losgeslagen bende. Totaaltheater is allesomvattend. Alles zit erin, behalve geklets.”
Humor vormt de rode draad, de grap is dat zowel peuters als grotere kinderen én volwassenen er allemaal iets anders uithalen. “We stoppen er meerdere lagen in. We zijn gek op het totale visuele spektakel, goocheltrucs en fysieke toestanden. Ook omdat we daar zelf zo van houden.”
In Speelgoed beland je op de speelvloer van een 8-jarige. Let je even niet op, dan struikel je over autootjes, Action Man, groene soldaatjes, een glitterregenboog eenhoorn, dino, een My Little Pony Fantasy Castle, drie tanks en één Barbie in nood. Alles in uitvergroot perspectief, een behoorlijke uitdaging voor zowel acteurs als decorbouwers. Beeldtaal en vormgeving zijn de troeven waarmee de makers publiek meetrekken in een ongelimiteerde fantasiewereld. Olaf: “Daarmee is alles op toneel op te lossen. Het leuke is dat jonge kinderen over grenzeloze fantasie beschikken. Kijk hoe ze zelf spelen, hoe ze alles kunnen worden zodra ze daarover afspraken hebben gemaakt. Precies die manier van spleen gebruiken wij in onze voorstellingen.”
De Geheime Tuin 6+
Een betoverend sprookje, een topcast van acteurs en de beste musici die je je kunt wensen. Als dat geen recept voor een verrukkelijke familievoorstelling is? Phion en Theater Sonnevanck brengen De Geheime Tuin, naar het boek van Frances Hodgson Burnett, opnieuw naar theater. Orpheus was er als de kippen bij, dit verhaal gunnen we ons publiek!
“Onze musici spelen de muziek uit het hoofd en bewegen, in steeds wisselende kostuums, over het podium”, belooft artistiek directeur Daniël van Klaveren van Sonnevanck. De verhouding tussen acteurs en musici is in dit stuk anders dan gebruikelijk. En daar verheugt Van Klaveren zich op, vooral omdat zo’n concept voor toeschouwers nogal ongewoon en heel verrassend is. “Het levert een muzikaal, visueel geheel op, een spektakelstuk dat je niet vaak tegenkomt. Acteren doen de musici van Phion niet, verbeeldend is hun aanwezigheid wel degelijk. Wat te denken van tien blazers die als standbeelden langs een oprijlaan staan en een moment later tot leven komen in een tuin waar alles kan, waar alles beweegt?
Ook de acteurs worden uit hun comfortzone getrokken. In dit muzikale sprookje wordt van hen vocale kwaliteit gevraagd. De Geheime Tuin gaat over verlies, over het maken van je eigen regels, over eenzaamheid en hoe je daarmee omgaat. “Personages in dit verhaal ontdekken dat je vriendschap kunt sluiten met mensen die anders zijn, die je niet kent.” Het levert een ontroerende muzikale familievoorstelling op, een met maar liefst 40 musici in een voor hen totaal nieuwe rol.
Als het anders loopt 9+
Daar zit Jonas, een jongen met down, met zijn vader in de wachtkamer. Mensen komen en gaan, ze spreken een voor hem onbegrijpelijke taal. Jonas en zijn vader moeten wachten, wel honderdtien uur. Wat duurt het lang… De stapel papieren die papa moet invullen is ook al zo groot. Achter een hoog loket wijzen twee blauwe handen wat ze moeten doen, maar Jonas snapt het niet.
Vanuit Jonas’ perspectief beleef je dit verhaal, ervaar je het verdriet en de frustratie van zijn vader die het beste voor zijn zoon wil maar tegen bureaucratische grenzen loopt. Toch is dit geen taai stuk, integendeel! Er is volop ruimte voor ontroering en een lach. Alles wordt beeldend via dans en (live) muziek verteld. “Een absurde weergave die onze innerlijke wereld verbeeldt, zegt regisseur Elien van den Hoek van Het Houten Huis. “Verhalen die wij vertellen, zijn niet rationeel. Ze zijn gevoelsmatig te volgen. Door jong en oud, op scholen, festivals en in theaters.”
Deze bekroonde voorstelling (Jonge Zwaan, Zilveren Krekel en Podiumkids Publieksprijs, red.) heeft je meteen te pakken. Waar kijk je eigenlijk naar? Is dit een wachtkamer in een ziekenhuis of zit je diep in de krochten van iemands hoofd? Waarom bewegen de muren, wil je hier zijn? Het levert een spannende voorstelling op met mooie momenten omdat Jonas erin slaagt contact te leggen met wie hier binnenkomt, wacht en weer vertrekt.
Elien hoopt dat het publiek zich herkent in de strijd van de personages. “En dat dit verhaal het mogelijk maakt boven het verdriet te hangen, te ervaren wat schoonheid en humor kunnen betekenen op moeilijke momenten.”