Orpheus Magazine: Matangi met Ruben Hein

< Nieuws & Stories

In de aankondiging van hun gezamenlijke album en de gelijknamige concertreeks spreken de Matangi’s – zoals de vier leden zich noemen – over hun ‘klassieke klank’. Van snaren die met de soulvolle stem van Ruben Hein een betoverende klankwereld creëren. Het programma, dat ze ter gelegenheid van het vijfentwintigjarig bestaan van Matangi brengen, is een samensmelting van hun stijlen. Zoals dertig jaar geleden het album The Julliet Letters dat was van Elvis Costello en het Brodsky Quartet. “Een meesterwerk. Een legendarische, grensverleggende plaat” vinden de vier strijkers van Matangi en Ruben eensgezind. P.S. is daarop geënt. Strijkkwartet en zang, lichte muziek en klassiek. Het strijkkwartet komt daarbij uit zijn comfortzone door nu ook zelf met composities en teksten te komen, de singer-songwriter kan zich, zo zegt violiste Maria-Paula Majoor plagend, “niet meer verschuilen en zal achter zijn piano vandaan moeten komen.” 

Gezamenlijk schreven ze de nummers voor P.S. ft. Matangi & Ruben Hein. Het boek P.S. van de jonge Nederlandse schrijfster Jet Steinz was de grote inspiratiebron. Ruben: “een boek vol brieven van zoons aan moeders. Liefdesbrieven, dreigbrieven, afscheidsbrieven. Die hebben we als leidraad genomen voor het schrijven van de teksten. Daar is verrassend veel moois uitgekomen.” 
Hij moest wel even schakelen bij het componeren. “Normaal ga ik wat met akkoorden zitten pielen achter de piano. Ik vul de noten soms automatisch in. Ik beheers die piano. Ik heb een klank in mijn hoofd en ik weet wat ik daarmee kan als ik met een ‘gewone’ band werk. Ik heb in de loop der jaren alle stijlen van de muziek wel een keer aangeraakt, maar bij een strijkkwartet moest ik toch echt weer flink gaan nadenken over de akkoorden voor de viool en de cello. Die instrumenten beheers ik niet. Het zijn instrumenten die je de ruimte moet geven.” 

De songs die de vier kwartetleden Maria-Paula Majoor (viool), Hannelore De Vuyst (viool), Karsten Kleijer (altviool) en Arno van der Vuurst (cello) met Ruben Hein schreven, gaan over vriendschap, twijfel, broederliefde, angst en verraad. “Je hoort in de muziek de elementen van klassiek, jazz en popmuziek samenkomen. Zo musiceren we al een kwart eeuw en proberen telkens mee te gaan met de tijd,” aldus Majoor. In die kwart eeuw gingen de Matangi’s uiteraard op de klassieke toer, maar gingen ze veelvuldig bijzondere samenwerkingen aan. Met cabaretiers als Youp van ’t Hek en Herman van Veen, met dansers en DJ’s. Met Ruben Hein werkte het kwartet in het verleden al eerder. 

Altviolist Karsten Kleijer vindt het een openbaring om iets wat ze eigenlijk nooit gedurfd hebben nu toch hebben gedaan: zelf componeren en teksten schrijven. “We hebben altijd muziek van anderen gespeeld. Dus dit is weer een mijlpaal.” Maria-Paula: “Ons wordt tegenwoordig nog maar zelden gevraagd in welk hokje we horen. Het Nederlandse publiek is in die zin ook avontuurlijker geworden.”

Meer stories