Orpheus Magazine: Sven laat zijn Hammond ronken, roken, spugen en stomen
Het is de big band van Sven Figee, maar zijn achternaam is die van het instrument geworden dat hij hartstochtelijk bespeelt. Wie Sven Figee zegt, zegt namelijk Hammond-orgel. Ja, je zegt ook Matthijs Gaat Door, het legendarische zaterdagavond-muziekspektakel dat tragisch sneuvelde. Hij is er een BN’er van geworden, da’s een feit. Of BO’er, zo je wilt, Bekendste Organist van Nederland. De man met de stoere bebaarde kop, waarvan het enthousiasme afspat als hij zijn Hammond laat ronken, roken, spugen en stomen.
We spreken hem terwijl hij zijn zeilbootje net naar een nieuwe thuishaven heeft gevaren. Datzelfde bootje was hij vorig jaar aan het opknappen met als arbeidsvitaminen een playlist van Ray Charles. “Ik dacht ineens: maar daar kunnen we natuurlijk iets mee! Ik ben bewonderaar, zag hem meerdere keren op North Sea Jazz en we hebben de big band. Zestien topmuzikanten en zangers. Eén plus één is twee.”
Nu was Ray Charles bepaald geen ‘gewone’ artiest. Zijn levensloop en carrière, kort na zijn dood al verfilmd in Ray, met Jamie Foxx in de hoofdrol, waren bijzonder en turbulent. Op zesjarige leeftijd blind geworden, op vijftienjarige leeftijd wees en als Afro-Amerikaan moest hij talrijke vooroordelen en racisme overwinnen. Zijn talent en doorzettingsvermogen maakten hem tot wereldster, hij raakte aan de drugs en met datzelfde doorzettingsvermogen raakte hij daar van af. Hij is, met Stevie Wonder en misschien José Feliciano, een van de bekendste blinde wereldsterren.
“Een grandioze muzikant, pianist, liedschrijver en entertainer. En zanger uiteraard,” zegt Sven. “Alle Amerikaanse en Afro-Amerikaanse muziek komt samen in die ene persoon Ray Charles. Hij beheerste alle genres, van gospel, soul, blues, jazz tot pop. En country. Zijn covers van Johnny Cash en The Beatles vind ik vaak mooier dan de originelen, vanwege zijn stem en passie. Die raken me meer. En de geniale arrangementen, niet te vergeten.” Het verhaal van zijn leven wordt uiteraard muzikaal verteld. Met Hit the road Jack, I can’t stop loving you, Mississippi Mud, What’d I say, Georgia on my mind, I got a woman, What would I do without you en nog veel meer. “Maar het theater vraagt net iets meer. Daarom heeft mijn goede vriendin Angela Groothuizen, zelf ook Ray-fan, de regie gedaan. Zij heeft de opbouw bedacht. Ik vertel over Ray in de hij-vorm en na zo’n verhaal stapt een zanger of muzikant van de band naar voren voor een van zijn nummers. We toerden er het afgelopen seizoen mee door het land en hoorden van de bezoekers dat ze Ray Charles echt een beetje hebben leren kennen.”
Sven Figee wilde van alles worden: professioneel duiker, architect, dierenarts,... maar toen hij eenmaal met muziek in aanraking kwam, was er geen houden meer aan. Hij studeerde jazzpiano in Rotterdam en toen hij zich als toetsenist meldde bij een band, hoorde hij ‘dat hij zijn ‘strijkplank’ wel thuis kon laten’, want ze hadden een Hammond-orgel. Een instrument dat hij natuurlijk wel kende. “Toen ik er in het repetitiezaaltje achter ging zitten en er op begon te spelen, was ik voorgoed verkocht. Zo is het gekomen.”