Herman van Veen

Moest destijds op de lagere school in het jaarlijkse kerstspel de rol van een kerstbal spelen. Vond dat ongelofelijk stom. Heb er alles aan gedaan om elf, engel, kameel of op zijn minst schaap te mogen wezen. Na veel gedram, gestampvoet en tranen is dat gelukt. Kreeg vier vleugels, twee grote en twee kleine, van strakgespannen vitrage in ijzerdraad. Een wit pakje gemaakt van vergeelde kussenslopen en watten kunstsneeuw in mijn haar. Mocht met engeltjes door het luchtruim zweven, zingen van ‘in de Glohohohohoria’. Tijdens het galmen verdween mijn kinderhoofd in de wolken. Wilde dat dat zingen over ster en stal, mirre, wierook, goud, schaap, os en ezel nooit voorbij zou gaan.

Ho ho ho.