Orpheus Magazine: Dans Dans Dans!
Bakken energie, flitsend, razendsnel: heeft The National Dance Company of Ireland nog introductie nodig? Met Rhythm of the Dance trok het gezelschap de afgelopen 25 jaar al meer dan 15 miljoen toeschouwers in meer dan 50 landen, verdeeld over vier continenten. Al bijna vijftien jaar komt de Ierse volbloed dansvoorstelling in de wintermaanden naar Nederlandse theaters. En na jaren komen ze nu – met hun speciale jubileumshow – ook naar Orpheus! Wil je erbij zijn, bestel dan tijdig kaartjes voor dit verwarmende spektakelstuk. Voor dans zoals dans volgens de Ieren hoort te zijn: opzwepend en met live muziek.
Het Zwanenmeer
Ditmaal gebracht door het Ballet van de Staatsopera van Bulgarije is en blijft het hoogtepunt in het klassiek-romantische dansgenre. Prachtige kostuums, veel tutu’s en decors; dit ballet móet je een keer gezien hebben! Ook omdat Marius Petipa en Lev Ivanov, de choreografen, in topvorm waren toen zij het balletstuk op de ontroerende muziek van Tsjaikovski maakten.
“Bij klassiek-romantisch ballet denk je meteen aan tutu’s en spitsen, aan verhalen die zich afspelen in de sprookjeswereld met meeslepende thema’s als het bovenaardse, de liefde en de dood”, zegt Stefan Bruin, uitvoerend producent bij De Graaf & Cornelissen, de producent die het balletgezelschap naar Nederland haalt. “Precies dat beloven wij je met deze balletklassieker in de traditie van de Russische School.”
“De choreografie van ons Zwanenmeer is helemaal volgens die traditie”, vertelt hij. “Klassiek ballet ontstond in Frankrijk in de 17e eeuw, toen Lodewijk de XIV besliste dat ook vrouwen aan openbare balletten mee mochten doen en dat een hoepelrok en hoge hakken niet langer verplicht waren. Er ontstonden nieuwe mogelijkheden, zoals in virtuoos voetenwerk en elegante armbewegingen. In de 18e eeuw kwam daar pantomime bij omdat ballet ook inhoud moest hebben, een verhaal moest kunnen vertellen.”
“Ten tijde van de Franse Revolutie kwam de ontwikkeling van het ballet in Frankrijk tot stilstand en werd de voortrekkersrol door de Italianen overgenomen. Milaan werd het epicentrum van de Italiaanse school, die zich toespitste op virtuositeit en moeilijke technieken. Het tsaristisch regime dat zich met Parijs en Milaan wilde meten haalde belangrijke dansers en choreografen uit Frankrijk en Italië naar Rusland. Daar ontstond de Russische School, een vermenging van de Franse elegante, mimische en academische stijl en Italiaanse virtuoze technieken.
“Onze uitvoering van Het Zwanenmeer is niet direct verrassend en dat is precies waarom publiek hier zo van houdt. De prachtige muziek van Tsjaikovski, gespeeld door een groot orkest, in combinatie met een groot ballet met 36 (!) dansers levert een traditionele uitvoering op die indruk maakt en imponeert”, belooft Stefan Bruin.
Introdans
komt met een echte familie-voorstelling: De Notenkraker. Die kleurt het gezelschap op geheel eigen wijze (denk maar even terug aan Carmen en Swanlake) in. Dynamisch, verrassend en met heel veel extra’s voor en na de voorstelling. “Ik ben dit jaar 42 jaar aan Introdans verbonden maar ik geloof dat er in al die jaren geen grotere voorstelling dan De Notenkraker in voorbereiding is geweest”, zegt artistiek directeur Roel Voorintholt. “Dit is groots in decor, kostuums en groots in het aantal dansers dat meewerkt. Deze Notenkraker is op een nieuwe, frisse en eigenwijze manier door choreograaf Jeroen Verbruggen bewerkt.”
Nog zo’n aanrader uit de hoge hoed van ons geliefde regio dansgezelschap is HEROES, waarin ook een choreografie van Regina van Berkel zit, Daily Hero. Het origineel van dit ballet uit 2013 was onderdeel van een thema-avond over helden bij het Ballet van Augsburg, nu transformeert ze het stuk in een nieuwe versie voor Introdans. “Het origineel was kort en gemaakt voor zes dansers, nu heb ik de hele company tot mijn beschikking. Het is precies waarom ik zo graag met dit gezelschap samenwerk.” Het houdt haar bezig hoe we ons vastklampen aan voorbeeldfiguren en daar kracht uit putten. “Soms zijn het helden met nogal een ego, attitude. Maar je hebt ook helden die uitblinken in bescheidenheid, in een simpel gebaar zelfs.
Karakters biedt Introdans genoeg. “Voor het eerst heb ik een casting gedaan, een auditie om dansers op basis van unieke persoonlijkheid en attitude te selecteren. Zoiets kan bij een groter gezelschap, het is een luxe.” Zijn helden altijd figuren? Niet perse. Ook materialen dicht ze die rol toe. Onverwoestbare jeans bijvoorbeeld. “We dragen het allemaal, het gaat jaren mee.” Daarop pakte ze door, ook vanuit haar missie de theaterwereld tot recycling te verleiden. Introdans heeft de afgelopen maanden eindeloos veel demin ingezameld, dansers en fans leverden spijkerjasjes, -blouses en -broeken in. Van al dat materiaal ontwerpt Regina van Berkel met haar kostuumassistent Ryan Drobner fashionoutfits, voor elke danser een uniek design.”
Met minstens zoveel fascinatie ziet Roel Voorintholt hoe heldendom zich openbaart, op Instagram bijvoorbeeld. “Het aantal volgers telt zwaar, hoe meer je er hebt, hoe belangrijker je bent. Toch? Maar wie zijn die helden vraag ik me wel eens af. Zijn we het niet allemaal een beetje? En wie zijn dan de échte helden? De gedachte liet me niet meer los, het leidde tot HEROES waarin voor mij helden zitten. Onze dansers natuurlijk, maar ook de vijf choreografen die een bijdrage aan HEROES leverden: Regina van Berkel, Inbal Pinto, het duo Paul Lightfoot en Sol León en Adriaan Luteijn. Ik maakte een mini-documentaire over hen, die tijdens de show te zien is.”